Ook deze blog begint met een eigen ervaring, dit keer een gezinsuitstapje met de bus van Epen (L) naar Maastricht. Als we instappen veroorzaakt de kaart van mijn oudste zoon een rare bliep. Omdat het een vervangende kaart is, net gekregen, twijfelen we. Het schermpje van de OV-chipkaartlezer is onleesbaar. Wat is er aan de hand? Zoals op onderstaande afbeelding is te zien is het voor ons als gebruikers volstrekt niet duidelijk wat er aan de hand is en wat het rare bliepje heeft te betekenen.

Dat irriteert de chauffeur. “Niet zo wapperen met die kaart!” snauwt hij, “koop maar een los kaartje!”. Achteraf een goedkopere keuze als je langer op stap bent, maar dat terzijde. Als we in Gulpen aankomen op het busstation zien we juist onze aansluiting naar Maastricht wegrijden. Zeker de halve bus had deze overstap gewild, zien we. Ik kijk op het scherm onder de kap voor de volgende bus, maar dat is nauwelijks leesbaar door de spiegelingen, het lichtinval en het gekozen type scherm.

Bij het uitchecken in Maastricht bekijk ik nog eens de kaartlezer in deze bus. Dit schermpje is nog net leesbaar. Maar het is een enorm zoekplaatje en er staat allerlei informatie op die overbodig is op het moment dat je haast hebt en je eigenlijk maar 1 taak hebt: in- of uitchecken!

Voor de teksten op de OV-chipkaartlezers kan men een beroep doen op een advies van Intergo. In opdracht van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu is door Intergo een onderzoek uitgevoerd om te komen tot aanpassingen ter verbetering van de uniformiteit van de Mens – Machine – Interface bij kaartlezers voor de OV-chip. Met verschillende varianten schermen en teksten zijn tests gedaan. Hieruit kwam naar voren dat het de voorkeur heeft om zwarte tekst op een witte achtergrond te gebruiken, aangevuld met kleursymbolen. Ook de teksten zelf en de geluiden zijn geoptimaliseerd.

Voor wat betreft de leesbaarheid van een informatiescherm ligt te oplossing in het stellen van de juiste eisen. Technisch is er veel verkrijgbaar maar het gaat erom de juiste eisen te stellen op basis van ergonomische analyse. Zo moet een kaartlezer en informatie in elk geval bestand zijn tegen zonlicht. Ik hoop dat bij de volgende gunning van deze trajecten er meer aandacht komt voor deze ergonomische aspecten binnen het OV.

13 juni 2016 – door drs David de Bruijn EurErg